دوشنبه دهم مرداد ۱۳۹۰ | 14:37 | رضا رضائیان -
مثل یک پیغام
پرنده ای بود شبیه به یک طوطی هندی ...
... در تاریکی مغرب درست نمیتوانستم دید مثل خواب بود
مثل رؤياي يك شاعرجوان عاشق بود
كه در لبخند طلوع آفتاب بهار بر بام يك خانه ساحلي
به خواب خوشي فرو رفته و لبخند مي زند
مثل روح يك كودك زيباي پري زاد بود ...
مثل معناي عريان بي لفظ يك ترانه دلكش عاشقانه بود
مثل يك موسيقي مجسم بود مثل يك پيغام
يك الهام يك غزل
يك شعر كه هنوز از بستر احساس پيامبرش
جبرئيلش
شاعرش به انديشه اش نيامده باشد و
لباسهاي الفاظش را به تن نكرده باشد ...
زنده یاد معلم شهید دکتر علی شریعتی